Doorkijk

de holle ogen van vleselijke schande
staren duister en blind naar de
Wilhelminabrug en schreeuwen over
damesleed en mannendwang

de brug is de eeuwig zwijgende getuige
van rood beschenen dromen van welvaart,
wulps gehuld in zwart kant, de mannen
anoniem weggedoken in hun jaskraag

schielijk loerend vanuit een traag rijdende
auto of de stoep aan de overkant, waar de
armoede niet achter die ramen zit, maar
in het hoofd van de Neanderthalerman

de klant betaalt, de klant bepaalt, de klant
is koning en schlemiel tegelijk, de klant
is het armoedige gezicht van iedereen
zijn of haar gebrek aan integriteit

© Lammert Voos