Het ware woord

Waartoe zijn wij

Juist ja
hier op aarde, op deze plek op dit moment
om het boek, en alle boeken
en hun waarde
kinder-, kook-, historisch- en romantisch
steeds voor elkaar weer op te roepen.

Want wat zouden we anders
hier op deze plek op dit moment
terwijl we thuis onder het lamplicht
zouden kunnen zitten op een zachte bank
om ons op de waar-waren-we-gebleven bladzij te storten
ons door de voor ons uitgeschreven woorden gulzig of herkauwend een weg te vreten
wurm te zijn in een oase vol zinnenprikkelend verhaal?

Wat háált het bij dat moment
van samenvallen -een op een- met het wezen van de taal?

Hier zijn? Praten over? Een drankje drinken?
Mogelijk porren we het vuurtje op of steken bij elkaar een licht op of werpen een titel omhoog om
mee naar bed te gaan en op te staan, want dat is wat boeken doen: bij je blijven, op je wachten, stil
geduldig laten ze zich meten met je eigen krachten. Op jouw moment mag je je laven, hen herhalen,
teruglezen, dubbelvouwen, voorzien van ezelsoren, wegleggen, zelfs vergeten. Ze blijven toch wel, ze
zijn -wanneer dan ook – jouw steeds-opnieuw-weer-willen-weten.

Wat haalt het bij dat verhaal
van samen vallen en van alles kunnen zijn
een uur of een eeuw
de soldaat op de steppe, een vrouw in een schuur
het kind in de steeg, een vos in de sneeuw
dat allemaal
in bijna vleesgeworden woorden van de taal?

Wat doen we hier? Hef het glas, spreek één zin, word gezond en maak voort!

Spoed je naar huis, neem het boek
eet het woord
word alles
tot je
niets meer hoeft te zeggen
zo mooi
ligt het voor je.

“Dit gedicht maakte ik voor de opening van de Deventer Boekenweek, 11 maart 2023. Het diende als uitnodiging om met elkaar mooie titels en schrijvers uit te wisselen en daarna snel -via boekhandel- naar huis te gaan om te lezen!”