lezerssociëteit Praamstra

we worden een besloten groep
een select gezelschap dat
in hoekjes van banken kruipt
om zich te verliezen in
zoveel tijd als er nodig is
om nog even dit hoofdstuk uit te lezen

je doet de deur open
heet ons welkom
gastheer op ons volgend avontuur
we lezen met scheve hoofden namen
haken aan een titel in een gangpad
je fluistert hier en daar advies

en leidt ons stil naar onze
stoelen sofa’s vensterbanken
schenkt onze glazen vol
de woorden mogen weer
meerlettergrepig de boeken vuistdik
je tekent tevreden de leesuren op

“Op 26 januari vierde boekhandel Praamstra zijn 125-jarig bestaan. Voor dit heuglijke feit schreef ik een gedicht voor Chrisjan en zijn vrouw Paula, die de winkel sinds 1974 leiden. Ik had het naar aanleiding van een krantenbericht nog met Chrisjan over ontlezing en of er nog een toekomst was voor boekhandels. Zelf denk ik dat er altijd gelezen zal worden, al wordt het misschien minder. Over nog eens 125 jaar zou Praamstra misschien een besloten sociëteit kunnen zijn voor de ware liefhebbers van het woord.”