het rood is reeds gestorven, verbleekt,
verpatst, de idealen gesmoord in blinde
ambitie en bestuurlijke arrogantie en na
het debacle van een peperdure architect
achtergebleven met lege handen, schakelt
men nota bene juist hem weer in en de parallel
met het grote voorbeeld is onmiskenbaar,
willekeur of vriendjespolitiek, de schijn is tegen

de idee van de maakbaarheid van mens en maatschappij
ten onder gegaan door onvermogen en willekeur
rood bleek slechts een zoveelste betekenisloze kleur
van nieuwe heersers die zich vastklampen aan hun heerschappij

prachtwijk noem je het dus maar, daar waar het
vuil zich ophoopt, moeders hun kinderen
binnen houden, mensen zich verschuilen
voor elkaar, scootertjes jankend door de
straten razen, projecten worden afgeblazen,
huizen dichtgetimmerd zijn en nergens
is stilte, rust of welbehagen en leefbaarheid
is er maar een holle kreet

de beste stuurlui staan meestal aan de wal
maar niet in de rivierenwijk of aan de IJssel

© Lammert Voos (augustus 2011)