In de grote zaal van de schouwburg – die tot de nok toe gevuld was met vrijwilligers – mocht ik dit lofdicht voordragen:

Per definitie

De stellende trap is vrijwillig,
vrijwilliger is de vergrotende.
Toch hoeven juist jullie niet steeds hogerop,
over hellende treden en sporten.

De ladder die wij als bezeten beklimmen,
steeds hoger en koste wat kost hoger nog,
wordt door jullie standvastig verstevigd, gestut.
Zonder jullie viel heel het ding om.

Van al jullie weldoeners
valt ook dit jaar weer een deel in de prijzen,
maar onderscheid is hier gratuit:

vrijwilliger is de vergrotende trap,
vrijwilligst – vrijwilligst bestaat niet.
Is immers niet per definitie vrijwilliger
welbeschouwd onovertroffen?