Kijk, wat we hier zien
voor we verdwijnen,
passanten als we zijn:
een berg, een brug, een brink,
een haven, nu verlaten,
vestingresten, mettertijd
geneigd tot eeuwigheid.

Zie de stad: een duizendjarige
twijg in een eik gevat.

Willen we blijven,
dan moeten we blijven
kijken naar de twijg
en niet wijken
voor onze tijd.

Het beeld van de twijg en de eik is, evenals trouwens de titel van
het gedicht, ontleend aan Eloi Koremans pamflet Een twijg van
duizend jaar, Handleiding voor het gebruik van de oude stadskern,
uitgegeven bij De Geus, Breda (2008), en gedrukt bij Hooiberg
Salland te Deventer.