Het stond vanmorgen heel groot in de krant:
’t lente, en het wordt wel 20 graden!
Ik dacht: dan ga ik lekker naar het strand
en dan ga ik pootjebaden.

Maar ja, de kust…dat kost wel anderhalf uur
voor je in Zandvoort bent beland,
en ’t is ook slecht voor de natuur.
En ik hou ook eigenlijk niet van zand…

Waar kun je hier dus in de buurt
in ’t zonnetje een tukkie doen,
zonder dat je wordt bekeken en begluurd?
Het Vogeleiland, in ’t plantsoen!

Het is daar één ontluikend groen
één groot theater van gesnater,
want ja, wat moet je anders doen,
zo’n hele dag alleen in ’t water?

Hoewel, alléén? – ze zijn bepaald niet in hun eentje,
d’r spettert en poedelt hier van alles rond;
vooral die zwanen: wee je gebeente
als je er zo-een te na komt, da’s niet gezond!

Het zijn op zich wel fraaie beesten,
die lange hals, dat ranke lijf,
maar ze houden duidelijk niet van feesten,
daarvoor zijn ze net weer iets te stijf.

Ze voelen zich als… als een vis in ’t water,
maar heb je ze wel eens in de vlucht gezien?
Het zijn wél show-jongens, dát is theater!
Zo’n zwaan is een volmaakte vliegmachien.

Om te stijgen is hij zelf zijn grootste hindernis.
Hij worstelt met het water als een horde-
loper, jaloers dat hij dan éven geen vlinder is.
Maar eenmaal los, gáát hij als een Concorde.

Het landen daarentegen vormt geen hobbel,
daar komt geen verkeerstoren aan te pas,
hij loert gewoon vanuit die zwanenknobbel,
en voílà: meneer is weer heer en meester van de plas!

Kortom: dat denk ik dan, als ’t lente wordt.
En wat dacht u van de ooievaar?
Maar daarvoor is onze tijd te kort,
want we moeten ook nog even naar de Adelaar!

U weet dat Deventer de stad van de adelaar is;
elf eeuwen lang stond hij trots in ons wapen.
Maar het huidige logo toont vlees noch vis,
als je dat ziet, ga je vanzelf gapen.

Adelaar: Karel de Grote, dames en heren,
hoog op de poten, vlerken en veren,
een vogel met kloten, daar valt van te leren!
Zo’n vogel – en dan zo’n logo: da’s appels en peren.

O adelaar, waarheen uw vlucht,
Nu ge uit het stadswapen zijt verbannen…
We zetten ons in tranen neder, en een diepe zucht,
en we moeten ons maar eventjes vermannen.

Want u begrijpt: als ’t voorjaar is,
dan vliegt er van alles door mijn kop,
van vogelvlucht tot kommernis.
Maar dat logo is papier, en dat raakt vanzelf op.
.

Jos Paardekooper